Tussen wat oude kodakfoto’s van mijn vader vond ik een foto van mijn oma. Zo’n klein formaat fotootje met een kartelrandje eraan. En in zwart-wit. De foto moet ergens rond 1950 genomen zijn. Oma ligt op bed in haar kamer. Ze kijkt uit het raam naar buiten. Het raam is blijkbaar zo’n raam dat naar binnen toe opengaat. Een klok op het tafeltje, een wijwater bakje aan de deurpost en een bloem in haar hand. De bloem zal een betekenis voor haar hebben gehad, ik weet het niet. Ze hield veel van bloemen zegt mijn moeder. Misschien had het ook iets te maken met de aanstaande dood of juist de behoefte om door te leven. Ze wilde graag doorleven, maar haar tijd was op…
Dit bericht heeft één reactie
Erg mooi gedaan Robert,ik herkende haar meteen. Lijkt erg veel op je moeder. Gr hannie