Jongen op een trekker gaat precies over… waar het over gaat, een jongen op een trekker. Hij is een jaar of 4 oud en kijkt zijn oma liefdevol aan terwijl ze een foto van hem maakt.
Na lange tijd weer eens een werk in olieverf. Ik heb de afgelopen jaren met acryl gewerkt. Acryl is minder giftig, maar het vraagt een heel andere techniek. Acryl droogt veel sneller dan olie. Je kunt de droogtijd van acrylverf verlengen met spul, maar ik houd niet zo van al die toevoegingen. Bij acryl moet je eigenlijk alles in een keer goed doen; kleur, saturatie, toonwaarde en de juiste plek waar je de verf wilt hebben. Want als je even teruggaat naar je pallet is je verf al weer droog. Nou ja, een beetje overdreven natuurlijk, maar heel ver van de waarheid verwijderd is het niet.
Met dit werk dus weer de overstap naar olieverf. Waarom? Tja, olieverf, een oude liefde zeg maar. Ik begon er ooit mee en werkte jaren in olieverf. Olieverf werkt zo lekker! Het ruikt lekker, smeert lekker, de perceelstreek blijft veel beter staan en je kunt er uren achter elkaar in door blijven werken. Oké, toegegeven, daar schuilt ook wel weer een gevaar in; als je niet weet wat je doet krijg je al snel een soort modderkleur. Maar luister eens even. Dit is niet de eerste keer dat ik met kleur werk, dus modderkleuren krijg is alleen maar als ik modder wil schilderen, ha! En met een laagje vernis eroverheen zijn de kleuren in olieverf toch wel wat dieper dan in acryl. Hoewel ik dat niet zal toegeven als ik met acryl werk ;-). Hoe dan ook, ik ben weer helemaal verliefd op werken met olieverf en ben al weer een aantal studies verder. Waarom dat ik die niet laat zien? Het zijn studies weet je, dus…