Een tijdje terug hadden we een jongeman als model. Ik weet niet meer hoe hij heet. Vergeten te vragen. Hij vertelde dat hij politieagent was en dat hij nog nooit model had gezeten. Best spannend lijkt me, zo’n eerste keer model zitten voor allemaal mensen die je niet kent.
Het is altijd een gevecht voor een goed plekje om te schilderen. Ik zit graag tegenover een model zodat het model me recht aankijkt of vlak langs me kijkt. Kijk bijvoorbeeld eens naar het portret van Wouter. Hij kijkt naar een punt links van de toeschouwer. Het licht valt op zijn rechter gezichtshelft en voor een veel kleiner deel op de linker. Hoe dan ook, nu ging het mis. Ik kwam te laat binnen, had een plekje helemaal aan de rechterzijde van het model. Geen schijn van kans om nog een plekje tegenover het model te bemachtigen. Ik had het gevecht dit keer al bij binnenkomst verloren. Wat doe je dan? Gewoon beginnen natuurlijk. Niet zeuren en er het beste van maken 🙂
PS: Sander heet hij. Iemand mailde me zijn naam.